F. Kaplica pw. św. Jakuba
W połowie drogi z miasta Częstochowy na Jasną Górę w 1586 roku pisarz celny królewski częstochowski Jakub Zalejski (Zaleski) ufundował kaplicę drewnianą wraz ze szpitalem (przytułkiem) dla ubogich. Oddając go pod opiekę Rady Miejskiej w Częstochowie, urzędnik zastrzegł, aby nigdy „w ręce i szafowanie księży klasztoru Górskiego nie przechodził". Uposażenie kaplicy i szpitala powiększało się dzięki zapisom mieszczan częstochowskich. Około 1630 roku obiekt został jednak przejęty przez oo. paulinów, a w 1642 roku – staraniem prowincjała paulinów oraz przeora jasnogórskiego o. Andrzeja Gołdonowskiego (1596–1660) – rozebrany. Mieszczanie częstochowscy mieli do przeora pretensje za podjęcie decyzji o przejęciu gruntów miejskich za długi, jak również za odebranie im praw do szpitala-przytułku św. Jakuba za nieudolne nim administrowanie. Na miejscu starej budowli Gołdonowski wzniósł obiekt murowany o dość znacznych rozmiarach. Kaplica była usytuowana na niewielkim wzniesieniu i otoczona murem. Miała kształt oktogonalny, małe wieżyczki w narożach, była nakryta kopułą z latarnią zwieńczoną cebulastym hełmem. Od północy przylegał do niej parterowy budynek szpitala.
